'Muziek vertelt wat vaak niet kan worden gezegd'

Liedjes in het Americaans dialect die râken. Dan denk je meteen aan Rowwen Hèze. Met 'Nachtvogel' levert dorpsgenote Marion Steeghs een debuutalbum af dat hetzelfde effect heeft. Muziek die binnenkomt.

Pure, eerlijke muziek die een haast schilderachtige sfeer ademt. Zo omschrijft componist en pianist Egbert Derix uit Horst het album Nachtvogel met liedjes in het dialect van zangeres Marion Steeghs uit America. Hij was van meet af nauw betrokken bij het wordingsproces. De titel is een knipoog naar de livecd Nightbird uit 1996 van een van haar helden, de Amerikaanse zangeres Eva Cassidy. Maar zegt ook in één woord alles over Marions denkwereld, die ze vaak verborgen hield voor haar omgeving. De nachtvogel is ze zelf en werken aan het album betekende voor haar veel meer dan alleen muziek maken. „Lang heb ik mezelf niet laten zien. Nu is het tijd om te luisteren naar mijn hart."

Het artwork van illustrator Daan Kmiecik, brengt haar coming-out treffend in beeld. Al werkte ze tot vijf jaar geleden nog in het onderwijs, muziek liep altijd als een rode draad door haar leven. Ze trad op met Juezz, DearMrs. Miller, bij muziekprojecten in de regio maar ook met de dorpsfanfare. Bescheiden doch beslist startte Marion in juni 2021 een crowdfunding om haar droom van een eigen album te verwezenlijken. Ze ging hiervoor een samenwerking aan met Egbert Derix, die haar eerder al had gevraagd om op zijn jongste album Boomasiel twee songs te vertolken. „Mijn stem en zijn bevlogen pianospel komen tot de kern, dat voelde ik."
Derix is niet de enige bekende naam op het hoesje van het album, dat eigenlijk in de winter al zou verschijnen. Maar er kwam steeds meer bij.

Nachtvogel vertelt grotendeels het persoonlijke verhaal van Marion. In Stille Vlinder, een nummer datze samen met Geert van den Munckhof schreef voor haar dochter, zingt ze over de durf om te leven naar wie je ècht bent. „lk ontdekte als kind al dat ik soms anders dacht en voelde dan mijn omgeving van mij verwachtte. Wat er zich in mijn buiten-wereld afspeelde, ging wringen met hoe ik me van binnen voelde. Ik verloor de verbinding met mezelf" In het nummer Van Binne is te horen wat ze nodig had om buiten de lijntjes te leren kleuren en te gaan doen wat ze zelf leuk vindt. „Voor mij vertelt muziek dat, wat vaak niet kan worden gezegd. Mijn teksten gaan veelal over existentiële vragen die ik heb en ook de luisteraar kunnen raken."

Rowwen Hèze.
De link is in America snel gelegd. Marion koestert een jeugdherinnering uit 1990. „Ik was 10 en samen met klasgenoten hosten we in de blokhut in een lange rij op 'n Man, een Vrouw en unnegroëte pot beer,da's al wat d'r is, leg ow daor màr beej neer. Ik heb Jack Poels altijd nog eens naar die tekst willen vragen", lacht ze. „Natuurlijk heb ik mijn album bij hem op de deurmat gedropt. Wie weet waar het toe leidt." De zangeres is blij met waar ze nu staat. „Ik wil tussen al het moois wat al binnen de muziek bestaat, iets toevoegen."

Opmerkingen? Mail ons!