Het vertrouwen was hoog bij Wittenhorst, zeker na de overtuigende pot van vorige week tegen Orion (3-0). Met dezelfde elf trad trainer Gommans aan tegen Nuenen, dat in de eerste wedstrijden van dit seizoen al veel tegengoals heeft moeten incasseren.
Slordig
Van de goede wedstrijd én het hiermee getankte vertrouwen leek in de eerste helft niets meer over. Niet dat de thuisploeg nou veel beter was dan de Horstenaren, maar de oranjehemden grossierden in fouten. Het lukte maar niet om de bal in de ploeg te houden; er werd veel balverlies geleden. Het veldspel was onrustig met foute passes, veel luchtduels en flipperkastvoetbal. De thuisploeg leek dit allemaal niet erg te vinden en beet zich vast in de bezoekers. Na een kwartier kregen de gastheren de opgelegde kans om op voorsprong te komen na een overtreding in het zestienmetergebied. De strafschop werd benut en hiermee kwamen de Brabanders op voorsprong.
Het veldspel werd er, ook na de achterstand, niet beter op. Voor het half uur kreeg de doorgebroken Giel Beurskens een goede kans, maar hij mikte over. Enkele minuten later stuitte Verkennis op de keeper. Dit was tevens de laatste bijdrage van de al daarvoor geblesseerd geraakte spits. Vlak voor rust kreeg Wittenhorst alsnog de kans om op gelijke hoogte te komen, toen invaller Spreeuwenberg en Verlijsdonk samen op de keeper afgingen. De spits besloot echter (zonder succes) voor eigen succes te gaan, terwijl de meegekomen middenvelder toch echt in kansrijke positie stond.